مهرگان
یکم.بوی مدرسه
ماه مهر که فرا می‌رسد، کوچک و بزرگ حال و هوایی دیگر دارند. بچه‌ها به نوعی و بزرگ‌ترها به طرقی دیگر. بعضی‌ها یاد خاطرات کودکی‌شان اشک در چشم، فرزندانشان را راهی مدرسه می‌کنند. آنچه خود در کسب آن بودند برای بچه‌هایشان آرزو می‌کنند. هزینه‌ها و مخارج مانع از آن نیست که از این سرمایه‌گذاری صرف نظر نمایند. باشد که سرمایه‌هایشان علی‌رغم رشد تورم، کاهش نیافته و در آینده بتوانند، از سرمایه گذاری در این عرصه احساس رضایت نمایند.
دوم. کفش آهنی
بچه که بودم از یکی پرسیدند که الیاس چکاره خواهد شد؟ در آن عالم و حال و هوا گفته بود که او کارمند شده و حقوق خور دولت خواهد شد. کاش می‌پرسیدند؛ چند سال ؟ آخه انگار سی سال دوم را شروع کرده‌ام. کارم چیزی شبیه کارهای سه دهه کار اداری شده است. در دوسال اول از سی سال دوم، نواقصی در سیستم اداری می‌بینم که مشغولیات اداری و یا الینه شده در کار خویش مانع درک مسائل به این عمق بودم. وقتی امروز کفشم پاره شد به این گفته که در محاورات مردم رد وبدل می‌شد بیشتر نزدیک شدم: "برای پیگیری کارهای اداری باید یک جفت کفش آهنی پوشید"
سوم. حذف کاغذ
از دلایل آوردن کامپیوتر به ادارات، سرعت عمل و حذف کاغذ در سیستم اداری بود. موضوع سرعت عمل در صورتی که زیرساخت‌ها اجازه بدهند و اتوماسیون اداری به انحاء مختلف قطع نشود، دلیل خوبی است. استفاده از کاغذ در برخی ادارات قریب سی یا چهل درصد کاهش یافته ولی در بعضی فرقی نکرده است. بطور واضح می توانم در مقطع کنونی از دو دستگاه بزرگ دارائی و سازمان آب نام ببرم. دارائی با وجود خیل مودیان زیاد از صنوف متفاوت از امکات خوبی برای پاسخگویی به ارب رجوع نیست. با وجود پذیرش اینترنتی اظهارنامه‌های مالیاتی، هنوز در داخل سیستم از روشهای قدیمی برای پاسخگویی استفاده کرده و سوابق گذشته به سختی قابل دسترسی است.
در آب منطقه‌ای و امور آب شهرستان‌ها، ورود و خروج نامه‌ها در اندیکاتورهای دستی ثبت و ضبط می‌گردد. این روش مشکلاتی برای کارمند و کارشناس، همچنین برای مراجعین بوجود آورده است. ظاهرا در چند سال اخیر برنامه‌های تحول اداری حتی به شیوه‌ی کند گذشته هم در بعضی دستگاه‌ها پیگیری نمی‌شود. قطعا تاخیر در استفاده از روشهای نوین مشکلاتی برای آینده بوجود خواهد آورد که آیندگان برای راحتی کار در اداره‌ی محل کارشان فقط صورت مسئله را پاک خواهند کرد.
معرفی گریوان ومطالب دیگر